bugün zordu. bu gibi günlerimi tolere edecek hiçbi bok yok hayatımda. günün sonunda yoğun olarak hissettiğim tek şey kafesten kaçma dürtüsü. bir sırt çantası ve ben. başka hiçbişey yok. sevdiklerim de yok. sadece ben ve sırt çantası.
çünkü insan varsa soru da var. ben soru duymak istemiyorum artık. kimse bana bişey sormasın. yoruldum cevap vermekten. insan sesi duymak istemiyorum. insan olmasın.
mesela dalga sesi, maymun sesi, kedi miyavlaması, martı sesi falan olsun. ben bile sessizliği bozmamak için konuşmayabilirim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder