ilk dövmem olucak muhtemelen.

fuarlardan o kadar nefret ediyorum ki anlatamam. standa angut angut bakan heriflerin ensesini gözünü patlatasım gelio. ne meraklı bi milletimiz var.

make your move

A Thievery Conspiracy | MySpace Video

bu akşam oturmaktan baygınlık geçiren bacaklarımı yatağıma uzatıp, film keyfi yapıcam. filmler berbat çıkarsa da bozuntuya vermek yok.

çok sıkıldım ak.

aklından geçenleri kokluyorum

sonunda ben de minibüste çarpıldım. cepte telefon taşımak aptallıktı biliyorum.

james cameron'un mesajı

insan kendi bindiği ağacın dalını kesen bir morondur.

meleklerim

dünyanın en şanslı insanlarından biriyim. bazen düşünüyorum da berbat bi annem ve babam olsaydı kendimi daha az suçlu hissederdim, geleceği düşünmekten korkmazdım. ama malesef o kadar iyiler ki.. hele bi gün gidiceklerini düşündüğüm zaman hayatımdan, hemen başka şeyler getirmeye çalışıyorum aklıma. tek çocuk olmanın en zor yanı bu işte.

boktan

paraya bağımlı olmak maksimum boktan bişey. seçimler yapmak zorunda olmak, seçimlere bağlı olarak mutlu olmayı hedeflerken mutsuz olmak da. bi kira ödemek zorunda olmak, kirayı ödemek için istifa edememek, hayatın dağılmasın diye hiç mola verememek de. pazartesi sabahları sadece midenin değil tüm iç organlarının bulanması da. kalbinin gizli gizli ağrıması, vücudunu yalnızca beyninin ayakta tutması, ruhunun istifa etmesi de. şikayet etmekten vazgeçip, kendi kendine yazmak, yaşadıklarını belgelemeye çalışmak da.

insanlar bir gün hülya avşar'ı seda sayan'ı falan izlemekten bıkıcaklar biliyorum.

2010 benim yılım olucakmış. bunu fallar değil sevdiğim biri hissedip söylediği ve benim de içten içe hoşuma gittiği için not etmek istedim. tabi öyle olursa benim hislerimi de haksız çıkarmış olucak.

zaman ilaçtır deriz ya aslında eksik. zaman bazıları için ilaçtır evet ama bazıları için de zehir gibidir.

bu pazar da yerimden kıpırdamadım. nefes alamıyorum artık. gözümü kapatıp açıyorum ve yine o ofisteyim. kafayı sıyırmak üzereyim.

sayısal lotoya dönmeye karar verdim.

görece

güzel kızlar erkekler hakkında konuşurken neden aptallaşıyorlar?

çıkmaza gelince

uygun bir zamanda pes edeceğimi bugün anladım.
duyarsız biri olmadığımı anlamayana bunu ben de anlatamıyorsam ya da anlatmak için çok geçse artık, yapabileceğim tek şey terk etmek olabilir. benim tarzım bu.

sickk

insanlarla aynı ortamda çalışmaktan nefret ediyorum. çünkü "müsait misin" sorusunu kimse kullanmıyor.

bu gece seni düşünmeye karar verdim

özel sektörle kamu sektörü tam anlamıyla değneğin iki ucundaki boka benziyor.

artık yapmak istediğim tek şey televizyonun karşısında sızmak. her cumartesi çalışmanın vücudumda oluşturduğu ağırlığı anlatmak için çaba gösterecek gücüm ve isteğim yok.

uzun bi aradan sonra brandon'ın sesini tekrar duymak nasıl bir huzur veriyor. insan "meğer hep buna ihtiyacım varmış huzur bulmak için" diyor.