yazı dili

beni duyuyorsan "evet" yaz.

ağlat beni

fotoğraf çekiyor olsaydım ağlayan insanları çekerdim. sonra her fotografın ardından o sırada insanların kafasından geçen düşünceleri yazardım.

"hayat bu kadar zor olmak zorunda mıydı?"

yaşayan ölü

tam anlamıyla içine ettim. belki de iyi olmuştur.

açgözlülüğümüz yüzünden bulaştığımız, azınlığın zengin olmasıyla sonuçlanan, kalanların da gönüllü olarak telef olduğu bir düzen. aferin bize.

kimse kapitalizmin göbeğinde durup da ben kapitalist değilim diyemez. ancak kölesiyim diyebilir.

yüzyılın şarkısı


Papa Roach-Between angels and Insects

0-scar | MySpace Video

durmak istiyorum artık

istediğim şey yapayalnız olmak ve hiçbir şey yapmamak. küçücük ve durağan bir hayat.

siyah

eskiden şanslı bir insandım çünkü çok saftım. ama artık saf değilim, şansımı da yitirdim. bu yüzden geri çekildim. kahve bardaklarımın içi bu yüzden bomboş hep. sabrım tükendiği ve zamanı geldiği an noktamı koyucam herşeye.

biliyorum ki içiniz bembeyazsa, sabrınız herşeye değer. ama içinizdeki en ufak bi karartı herşeyi mahvedecektir eninde sonunda. bu yüzden herşey her geçen gün kötüye gider. bu hastalık benden başka kimsede olamazmış gibi hissediyorum. bu çok can sıkıcı ve yorucu. yaşlanıyorum.

arıza

çok açım çok tokum = çok öfkeliyim çok sakinim

bitsin

cidden işimden bıkmış usanmış durumdayım. imkansızları başarmak zorunda hissediyorum. çok ama çok sıkıldım. hayatımın bir anı gelecek ve çok değişik kararlar alıp, herşeyi tepe taklak edicem biliyorum. insanlara tahammül edemez duruma geliyorum. insanlardan tiksinmeye başlıyorum. insansız bir hayat istiyorum. içimde biriken öfke yüzünden sevdiğim insanlardan da uzaklaşıyorum. dönüp dolaşıp boş yere debelendiğimi farkediyorumm. bitsin artık.

yavaş öğrenenler

i'll change my heart and look around. at least i'll learn how to do from now on.