filmin belli bir noktasından sonrasını ağlayarak izledim denebilir. insanoğluna söverek devam ettim. dedim ki "insanlar birbirlerinin yaşamasına izin vermiyor.bu ne acaip bir canlı türüdür"
yeryüzünde yaşayıp da hem iyisi hem kötüsü olan tek canlı türü insan. öyle bir tür ki filmlerde bile hayvanları pis zihniyetiyle katil rolüne büründürüyor.
sonlara doğru bu mudur yani dedim. bu kadar mı senin intikam ateşin. sonra baktım bu kadar değilmiş. fikrimi değiştirdim. ama sonra hevesim yine kursağımda kaldı. sonra biraz düşündüm. beynini patlatmanın bir anlamı olsa gerek. adam diyo ki hay senin beyni sikeyim. (yine de hiç ama hiç tatmin etmedi!)
ama benim daha güzel bir fikrim var. ben olsam o yaratığı amerikan sapıklarına verirdim. gerisinin icabına onlar bakarlar zaten:)
oof of. yoruldum anasını satiim.
